แมวเมนคูน (Maine Coon)

          เมนคูนเป็นแมวที่มีขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง  ไม่ตัวใหญ่เพียงอย่างเดียวแต่ยังมีขนที่ยาวอีกด้วย  และเป็นแมวที่มีสายพันธุ์จากแมวป่าที่มีความเก่าแก่มากและมีตำนานเล่าขานกันมากมายเช่นกันมีการบันทึกในวรรณกรรมของแมว  โดยปกตินั้นเมนคูนเป็นแมวพื้นบ้านของชนพื้นเมืองในรัฐเมน  สามารถที่จะอยู่ในพื้นที่มีหิมะได้ดี เป็นแมวที่มีขนาดใหญ่มีความน่ารัก

ประวัติความเป็นมาแมวเมนคูน

                สำหรับความเป็นและต้นกำเนิดนั้นไม่แน่ชัดว่าเป็นมาอย่างไรตั้งแต่แรกเริ่มเพียงแต่มีการเล่าต่อๆกันมาและเป็นเพียงแค่การสันิฐานจากข้อมูลต่างๆเท่านั้น  มีในบางข้อมูลว่า  สมเด็จพระราชินีของฝรั่งเศสในปี 1793  ก่อนนั้นกำลังที่จะหนีเรื่องอะไรบางอย่างแล้วได้นำสิ่งของมีค่าต่างๆ  นำไปด้วย  รวมทั้งสัตว์เลี้ยงของพระองค์  พอมาถึงชายฝั่นสัตว์เลี้ยงที่ได้นำมาได้เกิดผสมพันธุ์กลายเป็นเมนคูน

                ยังมีอีกว่ามีการเดินเรือของกัปตันชาร์ลลส์คูนชาวอังกฤษเก็บแมวที่มีขนยาว  แล้วมีการจอดเทียบท่าเรือในนิวอิงแลนด์พอร์ต  จากนั้นแมวตัวนั้นได้ทำการผสมพันธุ์กับแมวป่าที่นั้น  ก็เลยออกลูกมาเป็นตัวเมนคูน

                และมีอีกทฤษฎีหนึ่งคือมีการพสมพันธุ์ที่เป็นแมวพื้นบ้านขนสั้นจับคู่กับแมวที่มาจากต่างประเทศที่มีลักษณะขนใหญ่แล้วยาว  แล้วจึงมาเป็นเมนคูน

                แต่ที่เป็นการยอมรับก็คือเมนคูนเป็นสัตว์พื้นเมืองของชนพื้นเมืองในรัฐเมน  และเป็นสัตว์ที่เลี้ยงกันมานานอย่างเป็นทางการ  และมีการบอกว่าการผสมพันธุ์เกิดจากแมวบ้านกึ่งแมวป่าผสมพันธุ์กับแรคคูน  แมวชนิดนี้จึงมีหางเป็นพวงคล้ายกันแรคคูนนั้นเอง  และมีสีและลวดลายสีน้ำตาลที่มีลักษระเหมือนแรคคูน

                ก่อนที่เมนคูนจะได้รับความนิยมนั้นมีการบันทึกไว้ในวรรณกรรมปี 1861 ได้มีการบันทึกแมวตัวสีดำและสีขาว  ของกัปตัน Jenks ได้เขียนว่าแรคคูนได้นำเข้าประกวดและได้รับรางวัลชนะเลิศในการแสดงครั้งนี้จึงทำให้เป็นที่นิยมในบอสตันและนิวยอร์ก  โดยแมวเพศเมียสีน้ำตาลที่มีชื่อว่า Cosey โดยนางเฟร็ดบราวน์เป็นคนส่งเข้าประกวด  โดยได้รับปลอกคอสีน้ำเงินและเหรียญ

                ในช่วงปี 1900  ได้เกิดวิกฤตเกี่ยวกับเมนคูน  เนื่องความนิยมเลี้ยงแมวที่ตัวใหญ่และมีขนยาวได้ลดลง  แต่ว่ามีพันธุ์ที่มีขนาดตัวเล็กกว่า  นั้นคือแมวเอร์เซียที่ได้นำมาจากตะวันออกลาง  และการแสดงของเมนคูนก็ได้สิ้นสุดลงเมื่อปี  1911  ความนิยมจึงลดน้อยลงไปเรื่อยๆ  ต่อมานั้นในปี  1950 ได้มีการพยายามพื้นฟูความนิยมของเมนคูนเกิดขึ้นโดยอัลสมิธ  โดยเขาพยายามในการจัดสายพันธุ์เมนคูนมาแสดงนิทรรศการและได้เขียนหลังสือเกี่ยวกับมาตรฐานเมนคูน

                และในศตวรรณต่อมาเป็นที่ยอมรับกันมากขึ้นด้วยลักษณะที่เป็นแมวบ้านที่ตัวใหญ่  สง่างาม  และเป็นนักล่าที่ดีมีความบึกบึนและความอดทนที่ดีโดยเฉพาะการอาศัยอยู่ในอากาศที่หนาวเย็น  นิยมเลี้ยงในประเทศอังกฤษมากขึ้นและมากที่สุด  ถือได้ว่าเป็นแมวที่มีสายพันธุ์ที่เก่าแก่ที่สุดในทวีปเอเมริกาเหนือ  อายุในการดำรงชีวิต  12 – 15 ปี